Jati

Cultuur en Kastensysteem

In verhouding tot de andere volkeren zijn de Jati een volk van vele culturen. Dit komt door een lange geschiedenis en een drang naar een zo deugdelijk mogelijk leven. Sommigen zouden zelfs zeggen dat alle Jati streven naar perfectie. Maar hoe deze perfectie eruitziet, verschilt nogal per cultuur.

De samenleving van de Jati is opgedeeld in een kastenstelsel. Deze kasten bestaan al erg lang, en werden heel lang strikt gehandhaafd. Hierdoor zijn er biologische en zichtbare verschillen tussen de kasten ontstaan. De kasten kunnen zich wel onderling voortplanten, maar dat is taboe. Deze kasten zijn gekenmerkt door een patroon die doorgaans begint bij de slapen en van daaruit afdaalt in een lijn over het lichaam. Deze tekens kunnen alle kleuren hebben, maar meestal heeft een Jati dezelfde kleur als een van de ouders.

Voor Jati zijn deugdelijk leven, respect voor de kasten en predestinatie erg belangrijk. Met deugdelijk leven stap je in de voetsporen van de Paragons die voor je zijn gekomen. Ook al is iedereens pad al in meer of mindere mate voor hen uitgestippeld. Door de kasten is er voor iedereen al redelijk duidelijk wat voor rol iemand in de samenleving aan zal nemen, en er is een groot respect voor deze verdeling. Er zijn binnen de Jati-landen veel verschillen hoe zij het kastensysteem zien. Zo is het in de Republiek wel geaccepteerd om te werken buiten je kaste, maar dit moet in het Koninkrijk niet proberen.

Er zijn drie kasten:

Praetor:
Praetoren zijn leiders. Ze leiden en plannen. De meeste bewegingen in de samenleving beginnen bij Praetoren. Het zijn de politici, managers, administrateurs en generaals. Hun patroon bestaat uit stippen.

Arbiter:
Arbiters zijn beschermers. Ze beschermen dingen, in de breedste zin van het woord. Het zijn de soldaten en bewakers bij de poort, maar ook de bibliothecarissen, rechters en voorzitters bij vergaderingen. Hun patroon bestaat uit driehoeken.

Auctor:
Auctoren zijn de bouwers en onderhouders. Ze maken dingen, in de breedste zin van het woord. Ze bouwen gebouwen, spijkers, organisaties en kunst. Hun patroon bestaat uit onregelmatige vlekken.

Expelled:
Expelled zijn de verstotenen. Door misdaad of taboe zijn ze gebrandmerkt en verbannen uit de samenleving. Je weet nooit met wat voor persoon je te maken hebt, iemand kan vriendelijk en behulpzaam zijn (maar geboren uit een verboden huwelijk), of een kleptomane pyromaan. Zij zijn te herkennen door de brandmerken in hun nek die door hun patroon heen staan. Jati van ouders uit verschillende kasten hebben een gemengd patroon en worden doorgaans ook altijd gebrandmerkt.

Religie

De religie van de Jati draait om deugden, en je zo deugdelijk mogelijk te gedragen. Wanneer je als een symbool of rolmodel wordt gezien van een bepaalde deugd, kan het zijn dat je een Paragon van die deugd wordt.

De paragons:
De Jati vereren paragons. Dit zijn jati die een symbool zijn geworden voor bepaalde deugd of eigenschap. Paragons zijn vaak personen die hun beroep bijzonder goed verrichten. Zo kan een legendarische smid de paragon van standvastigheid worden.
Na de dood voegen Paragons zich bij hun mede-Paragons in het hiernamaals, en worden zij door levende Jati vereerd. Het is een soort voorouderverering. Afgezien van de ‘tijd van stilte’ van een aantal jaar geleden is het altijd mogelijk geweest om contact te zoeken met de Paragons om hen om advies en steun te vragen in moeilijke tijden.

Levende paragons:
Er zijn Jati die zichzelf al zo erg vereenzelvigen met een ideaal of deugd, dat ze in hun leven al bestempeld worden als Paragon.
Het sterven van een oude Paragon wordt niet betreurd, maar vooral gevierd. Een leven waar iedereen een voorbeeld aan kan nemen, afgesloten en voor altijd verzegeld in zijn voorbeeldigheid. Jati worden ongeveer 80 jaar

“Slechte” Paragons:
In de meeste verhalen staan paragons voor een positieve deugd, maar dit geldt niet voor allemaal. Jati die een slechte eigenschap vertegenwoordigen worden gebruikt als boeman-verhaaltje om aan stoute kinderen te vertellen.

Uiterlijk

Elke kast van de jati is te herkennen aan zijn eigen patroon. Qua kleding zijn de jati het meest divers van alle rassen. In tegenstelling tot de meeste andere wezens, willen de jati soms wel een statement maken met hun kleding. Sommige jati proberen hun deugdelijkheid in hun kleding te laten zien. Andere jati willen kleding die ze bij een kaste vinden passen. En weer anderen zien het als een praktische noodzaak. Er zijn jati die via hun kleding trouw aan hun land willen uitdragen. De meeste kledingstijlen van de jati zijn middeleeuws fantasy, maar elk land heeft zijn eigen kunststromingen. Soms worden invloeden van deze kunststromingen in kleding verwerkt.

Federatie: invloeden van Aziatische culturen, met name Japan. Een belangrijk thema is hierbij het “ontembare” van de natuur. Ook zijn voorouders en familie eer belangrijk
Republiek: Italiaanse renaissance invloeden en Rome tijdens het verval. Een belangrijk thema hierbij is dat er een groots verleden was.
Koninkrijk: Britse invloeden, zowel oude gaelic tot middeleeuws war of the roses.

Het Koninkrijk Choso

Ridderlijkheid en Dienstbaarheid.
Land van Zekerheid, Deugd en Adel

Samenleving

De samenleving van Choso is vriendelijk en open. Vreemdelingen en gasten zijn welkom, en de praetoren van de handelsfamilies reizen vrijelijk tussen de verschillende gemeenschappen. Als je ergens wil gaan wonen is het een ander verhaal. Families wonen al generaties op dezelfde plek – en zo hoort het ook. Als iemand wil gaan verhuizen dan zal dat voor veel mensen een reden zijn voor wantrouwen. Wat heb je fout gedaan dat je uit je thuisplaats moest vertrekken?

In Choso weet iedereen wat zijn plaats is. Afwijken van deze orde wordt gezien als respectloos of als hoogmoed. Al generaties beoefenen families hetzelfde ambacht of hetzelfde beroep. Zo lang als men het zich kan herinneren wordt het land geregeerd door het koningshuis van Corónach. De huidige koning is de laatste in een lange lijn van Paragons van Rechtvaardigheid. Het volk gelooft ook heilig dat het zo hoort te zijn en altijd al geweest is.

Je plaats in de samenleving is al vanaf je geboorte bepaald. De kasten worden strikt gehanteerd, en je leert je toekomstige beroep van je familie. De kinderen van de bakker worden ook opgeleid als bakker. De samenleving is ook sterk hiërarchisch. De Praetoren staan als adel bovenaan, en de Auctoren en Arbiters staan daaronder. Binnen de Praetoren is er vervolgens ook een rangorde. Hoe hoger je staat in de hiërarchie, hoe luxer je leven is. Een kledingmaker zal overigens niet snel jaloers zijn op het luxe leventje van een adelman: Het privilege van de adelman hangt samen met een grotere verantwoordelijkheid. Een kledingmaker hoeft alleen goede kleding te maken. Een adelman is verantwoordelijk voor het welzijn van honderden of duizenden levens.

De enige manier om ander werk te gaan doen dan je voorouders is door priester te worden. Er zijn in Choso verschillende priesterordes die allemaal op hun eigen manier de Paragons aanhangen en hun herinnering in ere houden. Leden van alle kasten zijn welkom om priester te worden, net zoals je Paragons hebt van alle kasten. Binnen de priesterordes hebben Praetoren natuurlijk wel weer de leiding, maar familie is van minder groot belang voor je plaats binnen je priesterorde

Staatsvorm

Aan het hoofd van Choso staat zijne Koninklijke Hoogheid Justus XVII van het huis Corónach. Een Praetor, net als alle andere edellieden in het koninkrijk. Zijn wil is wet.

Onder de Koning staat de adel. Binnen deze adel is er een sterke hiërarchie. Iedereen weet aan wie zij verantwoording verschuldigd zijn, en wie er verantwoording aan hen aflegt. Elke leenheer heeft zijn eigen vazallen. Zo zijn er Hertogen, Graven en Baronnen. Daarbij staat het principe ‘de vazal van mijn vazal, is niet mijn vazal’ centraal. Hertogen leggen dus verantwoordelijkheid af aan de Koning voor wat er in hun provincie gebeurd, maar de Koning zal geen bevel geven aan een Baron. De Baron is alleen verantwoording schuldig aan de Graaf. Als de Koning dus iets gedaan wil krijgen, is hij afhankelijk van de loyaliteit van zijn Hertogen. Zo zijn ook de Hertogen weer afhankelijk van hun Graven, die weer afhankelijk zijn van hun Baronnen, om de orde in steden en dorpen te bewaren. Zo is het Rijk in laagjes verdeeld.

Denk nu niet dat het leven van de Praetoren alleen maar luxe en luiheid is. Ook binnen de adel zijn er standen. De hoogste adel, direct onder de koning, overziet grote gebieden, en geniet ook groot privilege. Maar ook een Hertog heeft ambtenaren nodig, en ook een dorp heeft een burgemeester nodig. Een administrateur in een klein dorpje leeft niet in weelde.

Naast de landadel heb je ook handelsfamilies, die geen gebieden besturen, maar die handelscorporaties besturen. Deze handelsfamilies zijn het levensbloed van het Koninkrijk. Zij zorgen ervoor dat grondstoffen en luxe producten door het Koninkrijk verspreid raken, en zijn door de handel met de andere volkeren en rassen ook de bron van de welvaart van het Koninkrijk.

Geschiedenis

Het koninkrijk is oud en het koninkrijk is stabiel. Er gaan verhalen over de eerste koning, die de verschillende gebieden van het koninkrijk verenigde, en het feodale stelsel oprichtte. Naar verluidt ging dit vreedzaam, en herkende het volk de wijsheid en goedheid van deze eerste koning. Er bestaat, zeker in de Federatie en de Republiek, twijfel over de waarheid van deze vreedzame geschiedenis, en er bestaan verhalen over een barbarenkoning die met schepen van zijn eiland kwam om de volkeren aan zijn heerschappij te onderwerpen. In Choso worden deze verhalen als kwaadaardige propaganda van tafel geveegd.

Er is weinig kwaad bloed tussen het Koninkrijk en de Federatie. Afgezien van enkele grensconflicten is er al generaties geen oorlog geweest tussen Choso en Prythi, en de inwoners van de Federatie erkennen over het algemeen de wijsheid en rechtvaardigheid van de koninklijke familie.

De Federatie van Prythi

Familie en Zorg.
Land van Eer, Plicht en Gemeenschap

Samenleving

Eer is alles in Prythi. Hoe eerzaam een persoon is en hoeveel eer zijn familie toekomt. Hoe dichter je bij het Paragonschap staat, hoe groter de eer die je in de samenleving toekomt. Hier kan je zelf aan bijdragen, maar je voorouders en familieleden hebben hier ook invloed op. Middelmatig werk leveren is niet oneerbaar, maar als je nooit iets uitmuntends presteert zal je ook nooit de eer van je familie verhogen. Als je je schandelijk gedraagt, of slecht werk levert, zal je familie hierdoor ook in slecht licht komen te staan. Het is je plicht om dat wat je doet goed te doen, en het is je plicht het belang van de gemeenschap te dienen.

Er is een sterke sociale controle in Prythi. De oudsten van een familie zullen proberen hun familie onder controle te houden. Familieleden houden elkaar scherp in de gaten, en als je iets fout doet zal je familie je ook terechtwijzen, maar ze zullen ook hun best doen om hun familieleden te helpen. Familie in Prythi kan zowel een vloek als een zegening zijn.

Families met levende Paragons, of die in het verleden veel Paragons hebben voortgebracht, worden door de gemeenschap diep gerespecteerd. Vaak zijn dorpen of gemeenschappen om dit soort families heen gebouwd, en zal in moeilijke tijden naar de oudsten van deze families worden gekeken voor steun. Zij worden gezien als, en zullen om advies worden gevraagd in moeilijke tijden.

Het grootste taboe binnen de federatie ligt op ondeugdelijkheid: Personen die hun kaste slecht vertegenwoordigen, hun beroep slecht beoefenen of familie op een andere manier te schande brengen. Hoewel je familie het niet snel toe zal laten, is het binnen de federatie mogelijk om van kaste te wisselen, maar om dit zonder schande te laten gebeuren, moet je wel bijzonder deugdelijk zijn. Vaak is hier een uitzonderlijk en overduidelijk talent, of een bijzonder tolerante familie voor nodig.

De verering van Paragons is in Prythi iets heel persoonlijks. Hoewel de tradities in de verschillende regio’s van de Federatie sterk wisselen, heeft elke familie zijn eigen huisaltaar, waar zij de Paragons van hun familie vereren. Dit kunnen zowel voorouders, als lokale en regionale helden zijn. In moeilijke tijden zullen inwoners van Prythi advies zoeken bij de Paragons. Vaak wordt bij een ceremonie ter ere van de voorouders een plek vrijgehouden, een symbolische plek voor de Paragons van wij zij advies vragen.

Staatsvorm

De Federatie is een land van losse gemeenschappen. De verschillende regio’s van Prythi hebben hun eigen tradities, en bepalen vaak zelf hoe ze bestuurd worden. Wanneer er landelijk een besluit wordt genomen, zal elk dorp en elke regio dit besluit respecteren, maar zijn eigen manier zoeken om het uit te voeren. Per dorp kan het dan ook verschillen of een bepaalde familie het dorp bestuurd, of belangrijke besluiten democratisch worden genomen, of dat er een burgemeester verkozen wordt.

Familie is erg belangrijk voor de Federatie. Hoe meer Paragons er in een familie zitten of gezeten hebben, hoe hoger het aanzien van de familie. Er zijn regio’s waarin alle dorpen of steden uiteindelijk door dezelfde gerespecteerde familie bestuurd worden.

Besluiten die de hele federatie aangaan worden genomen door de Freyeren, een raad van negen Jati die bestaat uit leden van de verschillende kasten, maar met een groter aandeel Praetoren. Het is nu eenmaal de taak van de Praetoren om leiding te geven. De Freyeren sturen ook de legers van de Federatie aan. In een noodsituatie worden drie Frey uitgekozen om de landen van de Federatie te beschermen tegen bedreigingen. Dit kunnen bandietenbendes zijn, lokale krijgsheren die de macht proberen te grijpen, of aanvallen uit de Republiek.

Geschiedenis

Elk dorp in de Federatie een mythe over de stichters van het dorp. Elke regio heeft zijn eigen legendes over helden en ambachtslieden. De geschiedenis in Prythi wordt beschreven aan de hand van vertellingen over Paragons, en families vertellen de geschiedenis ook aan de hand van de Paragons van de familie, of bekende Paragons waarvan ze afstamming claimen. Dit is ook de enige soort geschiedenis die echt belangrijk wordt gevonden. Over de precieze geschiedenis van de Federatie als geheel is niet heel veel bekend.

Een groot deel van het grondgebied van de Federatie is eeuwenlang door de Republiek bezet geweest. Met het verval van de Republiek hebben deze gebieden hun vrijheid weer terug weten te veroveren, en hebben zij zich weer aangesloten bij de Federatie. Er zijn nog steeds regelmatig grensconflicten met de Republiek, en over de afgelopen 400 jaar is er meermaals oorlog geweest tussen de landen. Grensregio’s wisselen vaak van handen, en de inwoners van beide landen zijn elkaar niet bijzonder positief gestemd.

De Grote Republiek van Musa

Groots Verleden en Onafhankelijkheid
Land van Vrijheid en Ambitie

Samenleving

Het volk van de Grote Republiek Musa is trots. Ooit domineerden zij het continent, en waren alle volkeren bang voor de wrok van de Keizers van Musa. Vol passie wordt gesproken over die gouden tijden, maar ze liggen ver in het verleden. Toch vindt het volk zichzelf nog steeds het meest verlichte volk van het continent. Met talent, ambitie en een beetje geluk – zo zeggen de Burgers van Musa altijd tegen elkaar – kan zelfs een bakker Vizier worden.

Het volk van de Grote Republiek is zo veranderlijk als de wind. In dit land zijn de grenzen tussen de kasten het meest vervaagd. Relaties tussen leden van de verschillende kasten zijn nog steeds illegaal, maar de kaste waarin je geboren wordt is geen beperking voor de beroepen die je uit kan voeren. Toch wil dat niet zeggen dat succes verzekerd is. Discriminatie op basis van kaste is veelvoorkomend – wie huurt er nou een zoon van een pottenbakker in als bewaker? – en de dorpse gemeenschappen zijn toch vaak iets minder ruimdenkend dan de stedelingen.

De samenleving van de Grote Republiek is een samenleving van gelijkheid. Er is geen adel, wie je voorouders zijn maakt niet uit, en iedereen kan zich verkiesbaar stellen voor overheidsfuncties. Levende Paragons worden gerespecteerd, maar zelden aanbeden. Als zij al aanbeden worden dan is dat door één van de vele sekten die actief zijn in de Republiek.

De democratische inslag van het volk weerspiegeld die gelijkheidsgedachte. Als je duizend Musanen bij elkaar zet om een probleem te bespreken, zal je duizend verschillende meningen en oplossingen horen. De trotse Burgers van de Grote Republiek zijn zelden te verlegen om hun mening te geven.

Staatsvorm

Vroeger werd de Grote Republiek geleid door de Keizer en werd de Keizer geadviseerd door verkozen vertegenwoordigers van het volk. Ondertussen heeft de Keizer enkel nog een symbolische functie. Het volk bepaalt zelf wie het land regeert.

Als Burger van Musa heb je het recht om te stemmen, en het recht om verkozen te worden. Elk dorp en elke stad verkiest zijn eigen raad en verkiest zijn eigen burgemeester. De leden van de lokale raden kiezen vervolgens een regionale raad, en de regionale raden kiezen de landelijke raad. De raden bepalen de wetten en de budgetten.

Het bestuur van de Republiek wordt geleid door de Vizier. De Vizier wordt aangesteld door de landelijke raad, en kan van alle kasten zijn. Van welke kaste de Vizier is, en van welke groeperingen hij of zij lid is, is toonaangevend voor de politiek in Musa en hoe de Republiek zich opstelt naar haar buurlanden. De Vizier is ook de opperbevelhebber van het leger.

Democratie

Iedereen kan zichzelf verkiesbaar stellen. Succesvolle politici worden vaak een soort beroemdheden, of zijn al beroemd voordat ze besluiten de politiek in te gaan. Afhankelijk van hun opvattingen, en hoe succesvol zij hun politieke doelstellingen kunnen realiseren, worden ze gehaat en geliefd. Naast politici die zichzelf verkiesbaar stellen zijn er ook drie partijen, elk met een eigen ideologie. Door sommigen worden deze partijen als onzinnig gezien: Als je niet goed genoeg bent om door het volk verkozen te worden, heb je helemaal geen steun van een partij nodig. Toch is de macht van de politieke partijen in de afgelopen decennia gigantisch toegenomen.

De drie partijen op dit moment zijn:

De ‘Hoeders’, een conservatieve partij. Zij zijn gericht op het versterken en verbeteren van het land door het beperken van buitenlandse invloeden. Vreemdelingen en buitenlandse handel moeten zo veel mogelijk beperkt worden. De grenzen moeten dicht. Musa zou op eigen kracht weer groot en sterk kunnen worden! Het wisselen van kaste wordt vaak gezien als een verspilling van ervaring van een familie, maar het is wel toegestaan.

De ‘Gedrevenen’, een progressieve partij. Zij willen de historische grenzen van de republiek herstellen door oude gebieden te heroveren. Wanneer zij aan de macht zijn neemt het aantal conflicten en oorlogen met naburige landen en volkeren sterk toe.  Zij zien graag dat de sociale grenzen tussen de kasten helemaal verdwijnen. Vrijheid en ambitie zijn de brandstof waarmee zij Musa weer naar haar oude glorie willen herstellen.

De ‘Pacifisten’, een relatief jonge partij. Ze zijn van mening dat conflict en oorlog de reden zijn voor het ongeluk in de wereld. Er moet  geen oorlog gevoerd worden en de grenzen moeten open gegooid worden om handel te drijven. Verscheidenheid zien zij als een bron van kracht. Ook zijn zij van mening dat de keizer afgezet moet worden.

Geschiedenis

De hoogtijdagen van Musa liggen in het verleden. Ooit was de Grote Republiek van Musa het grootste en meest welvarende rijk van de wereld. Vroeger werden de Keizers van Musa door iedereen geliefd en gevreesd. Toen was het volk van Musa nog het meest ontwikkelde volk op het continent.

Het verval is honderden jaren geleden ingezet, en de Republiek is nooit meer helemaal hersteld. Het grondgebied van de Republiek is half zo groot als het ooit geweest is, en de laatste Keizer van Musa die daadwerkelijk iets te zeggen had was bijna 200 jaar geleden aan de macht.

Ongeveer 400 jaar geleden is het verval van de Grote Republiek echt ingezet. De Keizer die toen aan de macht was, kwam in conflict met de Vesanen. Waardoor dit conflict precies is ontstaan is onduidelijk. Er bestaan vele theorieën over, maar duidelijk is in ieder geval dat de Vesanen – waarmee tot dan toe nog nooit, en daarna ook nooit meer oorlog is gevoerd – een spoor van vernieling over het grondgebied van Musa hebben getrokken.

Waarom de Vesanen de hoofdstad van de Grote Republiek – Musarum, de Parel van Musa – onaangeroerd hebben gelaten is eveneens een mysterie, maar verschillende opstandige regio’s hebben gebruik gemaakt van de beroering om hun onafhankelijkheid uit te roepen. Door de politieke chaos is het Keizerrijk korte tijd in vieren gesplitst geweest. Na tien bloedige jaren had de Keizer de orde weer weten te herstellen, maar het rijk is van de klap nooit helemaal hersteld. Over de volgende eeuwen heeft de Federatie stukje bij beetje haar oude landen weer heroverd, en is de keizer zijn macht kwijtgeraakt. Nog steeds zijn er regelmatig grensconflicten, en de politieke verhoudingen met Prythi zijn nooit warm geworden.

Het Convenant van Yamada

Veiligheid en Orde.
Land van Innovatie en Groei.

Samenleving

Excellentie is de standaard van het Convenant. Als je niet uitstekend bezig bent, dan doe je in het Convenant niet hard genoeg mee. Dit heeft als gevolg dat je, in het beste geval, een andere functie krijgt op een andere plek. In het slechtste geval word je herplaatst naar een plek waar je simpele harde arbeid uit moet voeren.

De keerzijde hiervan is dat alles in het Convenant heel hard gaat. Er wordt dagelijks vooruitgang geboekt in alle mogelijk denkbare projecten, er lijkt een overdaad te zijn aan grondstoffen, de meeste dorpen groeien als kool en de wegen tussen de dorpen zijn ongekend veilig.

Staatsvorm

Omdat het Convenant nog jong is, lijkt alles redelijk simpel en duidelijk.

De Verheven Paragon Shion Yamada staat aan het hoofd van het Convenant. Zij heeft een aantal ministers aangesteld, die vervolgens ambtenaren aangesteld hebben. Zo vormt het Convenant zich tot een stevige bureaucratie, waar iedereen eigenlijk wel onder een ministerie valt.

Geschiedenis

Het ontstaan van het Convenant van Yamada is heel recent. Daarom is er ook niet zo veel bekend over bij andere partijen. Hetgeen er wel bekend is, is dat een van de eerste daden van de Verheven Paragon Shion Yamada, als leider van het Convenant, is geweest om geschenken te sturen naar de leiders van verschillende andere volkeren en landen.
Voor buitenstaanders leek het wel alsof er van de ene op de andere dag een land met dorpen en wegen ontstaan is aan de rand van de Sitis woestijn. Daarnaast leek de Sitis woestijn een stuk verder weg dan voorheen. Volgens ambassadeurs van het Convenant is dat omdat er hard gewerkt wordt aan het veranderen van woestijngebied naar vruchtbaar land om het Convenant uit te breiden.

Opvallend is dat officiële delegaties en gasten die met toestemming naar het Convenant reizen, nagenoeg zonder problemen weer terugkomen, maar dat spionnen verkenners in meer dan twee derde van de gevallen zonder spoor verdwijnen.

Om iemand te spelen uit het Convenant van Yamada is expliciet toestemming nodig van de SL.

Scroll naar boven